تلاش و سرمایه‌گذاری رژیم صهیونیستی برای ایجاد رابطه با حاکمان آل خلیفه این روزها پرسشهای بســیاری را در اذهان تحلیلگران و مردم مسلمان منطقه ایجاد کرده اســت. هنوز مدت زمان زیادی از برگزاری کارگاه اقتصادی منامه در راســتای طرح آمریکایی و ضد فلسطینی «معامله قرن» نمیگذرد که دیدار سه روز پیــش خالد بن احمد، وزیر امور خارجه بحرین با یســرائیل کاتس، همتای صهیونیستی اش در واشنگتن و ابراز علاقه دو طرف برای گسترش روابط خبرساز شد.

اینکه آل خلیفه به عنوان حاکمان کشوری مسلمان برای ایجاد رابطه رسمی با صهیونیست‌ها در تقلا بوده و تلاش دارند خود را به عنوان پیشگام در این زمینه معرفی کنند، به چند دلیل صورت می‌گیرد.

 نخستین دلیل آن است که رژیم حاکم بر بحرین به عنوان هم‌پیمان ومتحد نزدیک آل ســعود منافع خود را در ضدیت و تقابل مســتقیم با جمهوری اسلامی ایران تعریف کرده اســت. بحرین که در ســال‌های نه چندان دور یکی از استان‌های کشورمان محسوب شده و با توطئه انگلیس جدا شد در صدد است با نزدیکی به صهیونیست‌ها به تصور خود عملیات روانی علیه ایران و محور مقاومت را افزایش داده، کشورمان را در تنگنا قرار دهد.

 از سوی دیگر همانگونه که ذکر شد، عربستان و بحرین روابط نزدیک با هم دارند.  حاکمان سعودی که در تلاش‌اند خود را به عنوان ام القرا و مرکز ثقل جهان اسلام معرفی کنند، در ایجاد رابطه مستقیم با صهیونیست‌ها به دلیل حساسیت اذهان عمومی مسلمانان با محدودیت هایی روبه‌رو هستند؛ بنابراین آل سعود که در آرزوی برقراری روابط نزدیک با رژیم صهیونیستی است، تلاش می‌کند با پیشگام کردن بحرین در این زمینه افکار عمومی را سنجیده و سپس اقدام های بعدی را انجام دهد.

 این در حالی است که به اذعان بسیاری از تحلیلگران، کشور ذره‌ای بحرین در حاشیه جنوبی خلیج فارس که اصلاً از ظرفیت و وزن منطقه‌ای برخوردار نیست، در اهداف خود ناکام مانده و با این اقدام‌ها تنها خود را در معرض خطر فاحش قرار می‌دهد.

 جامعه بحرین با جمعیت قالب شیعیان عموماً با این رویکرد حاکمان خود مخالف هستند و در حالی که منامه در تلاش است با اقدام‌های سرکوب‌گرایانه مردم خود را ساکت کند، اقدامات اخیر میتواند آتش زیر خاکستر این کشور را بار دیگر بیدار کرده و دودمان آل‌خلیفه را به باد دهد.

 از ســوی دیگر تقابل‌جویی و شاخ و شانه کشیدن آل خلیفه برای کشوری مانند ایــران که ابرقدرت‌های جهانی را به زانو درآورده، برای منامه بی‌هزینه نخواهد بود و حاکمان بحرین باید بفهمند که تکیه بر سعودی، صهیونیستها و متحدان غربی نمی‌تواند برای این کشور امنیت آفرین باشد.

این اقدام‌های رژیم حاکم بر بحرین در تقال برای ایجاد رابطه با صهیونیست‌ها و تقابل‌جویی با ایران، ما را به یاد اظهارات سید عباس موسوی، سخنگوی وزارت امور خارجه می‌اندازد که گفت: «مگسی کجا تواند که بیفکند عقابی»

انتهای پیام/